Zapomniana reklama: Dymek

Faceci w śmiesznych skórzanych kaskach i spodniach pumpach biegają za jajowatą piłką po boisku. Na trybunach kobiety o ułożonych w eleganckie fale, utlenionych na blond włosach i fikuśnych kapelusikach, piszczą z podniecenia. Obok rozentuzjazmowanego tłumu, spikerzy podniesionym głosem relacjonują mecz do pięknych chromowanych mikrofonów. Nagle, kiedy mecz nabiera tempa, jeden z dziennikarzy na chwilę zawiesza głos i mówi dalej: "Pal pall malle, ja palę", następnie znów wraca do relacjonowania meczu.

Jest piękne niedzielne popołudnie, w połowie lat 30 - tych, gdzieś w słonecznej Kalifornii ...

Niecałe trzydzieści lat później, w siedzibie agencji reklamowej Sterling Cooper, trwa narada, jest biało od dymu. Praktycznie każdej czynności towarzyszy albo papieros.

Jedzą i palą, wstają z łóżka i palą, pracują - palą i piją, nawet pani domu, żona jednego z bohaterów, głaszcząc się po ciężarnym brzuchu, drugą ręką przykłada papierosa do ust. Papierosy są wszędzie.

Dla mnie, niepalącej osoby, która żyje w czasach, gdy papierosy praktycznie zniknęły z przestrzeni publicznej jest jest czymś niezwykłym, że jeszcze do niedawna były one stałym elementem codzienności. Czymś tak modnym i oczywistym jak dziś butelka wody mineralnej.

A propos wspomnianego wyżej filmu Mad Men. Chcą wiernie odtworzyć realia Ameryki lat '60, ekipa filmowa stanęła przed nielada wyzwaniem. Zgodnie z kalifornijskim prawem, aktorzy nie mogli palić tytoniu w miejscy pracy - czyli na na planie, dlatego też w filmie zastosowano atrapy: palono ziołowe papierosy.... ;)

A jak w czasach Mad Mena reklamowano tego modnego towarzysza codzienności, wspomnianego w radiowej reklamie?

Paliły modne panie...